به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بعد ازتخریب غزه و شهادت رهبرحماس و کنترل فشار گروه‌های مقاومت، رژیم اسرائیل به‌دنبال حذف تشکیلات سیاسی در غزه است و تلاش دارد غزه را در داخل تشکیلات خود گردان حل کند، اما این پروژه نیاز به حذف و قطع بازوهای مقاومت دارد.
این سناریو از نگاه اسرائیل و متحدان غربی، صرفا نظامی نیست، بلکه جنگ ترکیبی پیچیده وچند وجهی-روانی، سیاسی، اقتصادی و ایدئولوژیکی مبتنی برچارچوب مفهومی جنگ قیامت-است که بیانگر ایده جدید نتانیاهوست. او در سالگرد جنگ الاقصی از-جنگ قیامت-به مفهوم جنگ آخرالزمانی نام می‌برد، ابتکار هدفمندی که جایگزینی نبرد-شمشیر آهنین غزه-را درپی دارد، عقیده‌ای که ریشه درتفکر برخی ازجریان‌های تند افراطی ملقب به اوانجلیست‌های صاحب نفوذ درآمریکاست و به نبرد آخرالزمانی-آرماگدون-و درضدیت با آرمان‌های قدس و فلسطین هستند. نسل‌کشی یک ساله نتانیاهو و گستره آن به لبنان از منظر ایدئولوژی ولو عوام فریب، ریشه درقالب چنین پارادایمی دارد!
لبنان کشوری چندقومیتی با ساختار سیاسی شکننده است، سهم‌خواهی‌های سیاسی و تاخیر و توقف در فرایند تشکیل دولت و انتخاب رئیس جمهور از جمله این کاستی‌هاست، درحال حاضر نیز به خاطر فقدان وحدت، نجیب میقاتی نه به عنوان دولت رسمی بلکه در حکم سرپرست، مسئول پیشبرد امور است و این درحالی است که هنوز بعد از اتمام ریاست‌جمهوری میشل عون پارلمان موفق به انتخاب رییس جمهور جدید نشده. طبیعی است که بی ثباتی حاکمیتی دراعمال قدرت، آسیب سایر حوزه‌ها را دوچندان کند. لبنان در بعد اقتصادی بنیه‌های ضعیفی دارد.
اما مهمترین تهدیدها، نداشتن ارتش قوی و مهم‌تر از همه فقدان نقش سیدحسن نصرالله می‌تواند وحدت لبنان را باچالش جدی مواجه کند، هرچندسیدحسن «ره»مخالفین سرسختی همچون سمیرجعجع داشت ولی به خاطر دفاع ازحریم ملی لبنان از محبوبیت اکثرگروه‌ها برخوردار بود، با ترور سیدحسن «ره» بدیلی برای جایگزین ایشان وجود ندارد و در سایه همین خلأ، راهبرد اسراییل درلبنان ابتدا بمباران مراکز ِ، تجهیزات و اداوات و نفرات حزب‌الله و سپس به بهانه عاملیت حزب‌الله در فقدان امنیت ملی لبنان، پروژه ناامنی و فعال کردن تروریسم، همراه با بمباران مراکز و تاسیسات حیاتی است که موجبات فلج شدن اقتصاد لبنان را می‌تواند فراهم کند؛ محتمل نیز است از طریق آشوب به تکرار سناریوی جنگ داخلی ۱۵ ساله ۱۹۷۵ در لبنان دامن بزند. این فرضیه باچاشنی ایدئولوژی جنگ آرماگدون که بسترهای فکری آن نزد مسیحیان وجود دارد غیر محتمل نیست!
هرچند در سوریه گسل‌های سیاسی همچون لبنان وجودندارد ولی گسل‌های امنیتی و تروریسم به‌ویژه در استان‌های شمالی نظیر ادلب که درتسخیر تروریست‌هاست همچنان خطر بالفعل محسوب می‌شود. همچنین در استان‌های جنوبی نظیر درعا که مرکز اصلی شورش‌های ۲۰۱۱ بود رگه‌هایی از تحرکات درحال فعال شدن است، بهانه‌های اعتراضات هدایت شده می‌تواند با چاشنی نارضایتی اقتصادی و با بمباران تاسیسات حیاتی به‌ویژه تخریب فرودگاه‌های دمشق وحلب به همراه باشد تا ارتباط با جبهه مقاومت به حداقل ممکن برسد و همزمان با آشوب‌سازی و تقویت تروریسم درسوریه، سناریوی یک دهه گذشته را باهدف تضعیف جبهه مقاومت بازسازی کند. البته چنین سناریویی بدون همراهی آمریکا ممکن نیست.
هرچند کشورعراق برخی از مشکلات لبنان و سوریه را ندارد ولی فعالیت پایگاه‌های آمریکا و آسمان عراق که در دست این کشور است می‌تواند به ضریب امنیت منطقه لطمه واردکند. از طرفی هدف‌گیری پایگاه‌های موشکی حشد‌الشعبی و تاسیسات حیاتی دولت مرکزی در عراق می‌تواند بحران‌های اقتصادی و دوگانه‌سازی‌های مردمی را در این کشور ایجاد کند.
آسیب به هرکدام از بازوهای محور مقاومت در نهایت به تضعیف این جبهه منجر خواهد شد؛ حتی احتمال ضعیف وجود دارد که به بهانه حمله موشکی، برخی تاسیسات ایران را هم هدف قرار دهد اما این حمله یقینا، هم برای رژیم صهیونیستی و هم آمریکا خسارت‌بار است. البته چنین فرضیه‌هایی بدون حمایت آمریکا امکان‌پذیر نیست. از طرفی آمریکا حاضر به تکرار پروژه های ناکام خود در خاورمیانه نیست اما چون فرمانده اتاق فرمان لحظه‌هاست اگر موقعیت محور مقاومت را تضعیف شده ببیند بی‌میل نیست که با بهانه‌ها و پیشتازی‌های اسرائیل، راهبردهای خود را در بازوهای جبهه مقاومت اجرا کند.
اما اسرائیل خوب می‌داند که انهدام زیرساخت‌های اسرائیل که حدود 6هزار کیلومتر مربع بیشتر مساحت ندارد (مساحت قابل سکونت) برای جمهوری اسلامی ایران کار سختی نیست. ضمن آنکه آزمودن چنین حرکتی شاید به نابودی این رژیم جعلی بینجامد که قطعا آمریکا هم به این راضی نیست. پس آمریکا و رژیم صهیونیستی در حال تدارک برنامه برای ضربه زدن به لبنان، عراق و سوریه هستند اما انسجام محور مقاومت در نابودی داعش نشان داد این فتنه هم همچون گذشته عقیم خواهد بود.
